به نقل از «تقریب»

کم ارزش جلوه دادن رنج زن فلسطینی از خودمحوری غربی بر می‌آید

تاریخ انتشار: ۴ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۷۱۱۶۴

به گزارش خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب،"زهرا داورپناه" عضو هیئت علمی پژوهشکده زن و خانواده، در وبینار طوفان الاقصی 10 با عنوان «نقش بانوان در مقاومت اسلامی و فلسطین» که به همت معاونت ایران مجمع تقریب برگزار شد، به طرح بحث مادری در فلسطین پرداخت و گفت:مادری یک انسان فقط یک پدیده زیست‌شناسی نیست، بلکه یک امر پیچیده انسانی است و زمینه‌های فرهنگی، سیاسی و اجتماعی و اقتصادی دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی تأکید کرد:ماورای اینکه مادرهای رفتارهای متفاوتی دارند، باید به شرایط آنها نیز نگاه جدی‌تری داشته باشیم.

داورپناه گفت: از مادران فلسطینی و به طور کلی مادران منطقه خاورمیانه  و یا مادران مسلمان و به خصوص شرقی، شاهد رفتار دیگری هستیم و هنوز دوگانه مادر فلسطینی و مادر غربی وجود دارد.

وی اضافه کرد: اساسا مادری در پیوند با صلح، خانه و امنیت تعریف می‌شود و مادر دغدغه بقای فرزند دارد؛ اما وقتی مطالعات مادری غربی به زنان فلسطینی می رسند، اگر خیلی بخواهند منصف باشند، به مقایسه آنها به شرایط مادرانی می‌پردازند که در غرب، کشورشان دچار جنگ شده است، ولی به این توجه ندارند که جنگ‌های اخیری که کشورهای غربی داشته‌اند، جنگ افروزی کشورهای غیر غربی از جمله افغانسان، عراق و ... بوده است و در کشور خودشان نبوده است؛  به این توجه ندارند که نتیجه سیاستهای غربی‌ها جنگ در خانه مادران فلسطینی است و چطور می‌شود از خانه و صلح و امنیت و بقای فرزند حرف زد، وقتی خانه در جنگ است؟

عضو هیئت علمی پژوهشکده زن و خانواده اظهار داشت: اروپایی‌ها وقتی از مادران درگیر در جنگ حرف می‌زنند، مثلا مادر آمریکایی که فرزندش در عراق کشته شده است، یک تصویر رمانتیک از آن نشان می دهند و اینکه چطور یک مادر که دغدغه اصلی آن بقای فرزند است، درگیر رنج فقدان فرزند می‌شود.

وی تصریح کرد: یکی از مفاهیمی که اخیرا در مطالعات مادری استفاده می‌شود، به خصوص در مورد مادران فقیری که دائم درگیر مرگ فرزندان خود بر اثر سوء تغذیه و بیماری هستند، مفهوم " اجازه بدهید بروند" است که این مفهوم را برای مادران فلسطینی نیز به کار می‌برند، گویی که یک مادر فلسطینی نگران از دست دادن فرزند نیست و از آنجا که همیشه این آگاهی را دارد که ممکن است، فرزندش از دست برود، زیاد اذیت نمی‌شود و زن غربی خیلی اذیت می‌شود.
 
داورپناه گفت:غربی‌ها آن را اینطور بازنمایی می‌کنند که زن فلسطینی از ابتدا یک شهید را به دنیا آورده است و چون این آگاهی را دارد، رنج زیادی برای از دست دادن فرزند نمی‌کشد و به خاطر اعتقادی که دارند از شهادت فرزند خود شاد هستند.پاسخ ما این است، بله ما به بقا وروح جاودان انسان اعتقاد داریم، ولی اینکه بخواهیم رنج مادران فلسطینی را در مقایسه با رنج یک مادرغربی کم‌ارزش و ناچیز جلوه دهیم، از یک خودمحوری غربی برمی‌آید.

وی افزود: نگاه جدی‌تر به مادران فلسطینی، مطالعات مادری را به چالش می‌کشد. امیدواریم خدا توفیق دهد، در این زمینه کار کنیم و فعالیت‌های علمی ما در عرصه علوم انسانی در زمینه فلسطین افزایش یابد.

انتهای پیام/
 

منبع: تقریب

کلیدواژه: طوفان الاقصی مادران فلسطینی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.taghribnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تقریب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۷۱۱۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شیطان با نقاب خواستگار

  به آنها نزدیک می‌شوم و بعد از پایان کارهای اداری پرونده، از مادر و دختر می‌خواهم تا علت حضورشان در اداره چهارم پلیس آگاهی را که اداره رسیدگی به پرونده‌های فقدانی است، برایم توضیح بدهند.
مادر آهی می‌کشد و می‌گوید یک ماه است که به خاطر این خانم خواب و خوراک نداریم، آبروی‌مان رفته و همسرم مرا مقصر می‌داند و فکر می‌کند به خاطر بی‌توجهی و نظارت ضعیف من این اتفاقات برای دخترمان افتاده است.به خدا از نظر من همه‌چیز طبیعی بود و دخترم هم مثل سایر دانش‌آموزان سرگرم درس و مدرسه بود. من یک درصد هم حدس نمی‌زدم زیر این ظاهر آرام و سربه‌زیر، یک موجود سرکش پنهان شده که از ۱۱سالگی مشغول گفت‌وگوی تلفنی و مجازی با پسری است که کیلومترها با تهران فاصله دارد .دو سال پنهانی با هم در تماس بوده‌اند و در این مدت آن پسر عکس‌هایی از خودش برای آیدا می‌فرستد که دخترم فکر می‌کند با یک جوان تحصیلکرده و مرفه سروکار دارد. بالاخره این فرد موفق می‌شود دخترم را فریب داده به شهر محل سکونتش در شرق کشور بکشاند. باورتان نمی‌شود من و پدرش تا امروز که همکاران‌تان خبر پیدا شدن آیدا را به ما دادند، چه شرایط سختی را پشت سر گذاشتیم. فکر این‌که چه بلاهایی ممکن است سر دخترم آمده باشد و این‌که اصلا او را دوباره زنده و سالم می‌بینم یا نه، مرا دیوانه کرده بود.من نمی‌دانم دیگر چه چیزی باید به شما بگویم. لطفا از خودش بپرسید که نتیجه خوش‌باوری و اعتمادش به یک پسر غریبه چه بود و در این مدت چه شرایطی داشت؟
بعد از این حرف مادر، نگاهی به دخترک می‌اندازم که همچنان از شرم سرش را پایین انداخته است. مادر باعصبانیت می‌گوید: تو که با این رفتارهایت ثابت کردی خیلی جسور هستی و سر نترسی داری، حالا خجالتی شدی؟برای خانم مشاور تعریف کن چه اتفاقاتی برایت افتاده است. اشک در چشمان آیدا حلقه می‌زند و می‌گوید: من که گفتم پشیمانم. خانم به خدا من به اصرار دوستم با آن پسر حرف زدم، وگرنه من اصلا چه می‌دانستم که دوست‌پسر یعنی چه؟دوستم اصرار کرد و من هم وارد رابطه تلفنی با او شدم و بعد هم از طریق فضای مجازی با هم در ارتباط بودیم تا این‌که بعد از یکی، دو سال اصرار کرد برای دیدنش بروم. من با توجه به عکس‌هایی که برایم فرستاده بود، فکر می‌کردم آدم‌حسابی و تحصیلکرده است و خانواده خوبی دارد. پنهانی راهی شهر محل سکونتش شدم اما همین که به کوچه و محله‌شان رسیدم، نظرم عوض شد؛ وارد خانه‌شان که شدم یک خانه ۳۰متری کثیف و به‌هم‌ریخته بود.مجید به همراه مادرش زندگی می‌کرد. اولین صحنه‌ای که با آن مواجه شدم، مادرش بود که یک گوشه خانه نشسته بود و مشغول وزن‌کردن و بسته‌بندی مواد شیشه بود. بعد از یک روز اقامت در آن خانه متوجه شدم مجید هم به شیشه اعتیاد دارد و چندین بار موقع مصرف شیشه در صورت من هم فوت کرد و قصد داشت مرا هم معتاد کند. فکرش را بکنید من با چه ذهنیتی راهی آنجا شده بودم و حالا با چه آدم‌هایی سروکار پیدا کرده بودم .نه راه پس داشتم، نه راه پیش؛ از ماندن در آنجا احساس خطر می‌کردم و نمی‌دانستم قصد آنها از کشاندن من به خانه‌شان چیست؟ ازسوی دیگرروی تماس باوالدینم وبرگشتن به خانه را نداشتم.چند روزی به همین منوال گذشت وهمکاران شما برای بردن من آمدند. من واقعا خوشحالم و امیدوارم والدینم مرا ببخشند. من روزهای بسیار سختی را پشت سر گذاشتم و از صمیم قلب از این‌که از خانه فرار کردم و خام وعده‌های یک پسر معتاد شیشه‌ای شدم، متاسف و پشیمانم.امیدوارم مادر و پدرم مرا ببخشند و فرصت دوباره‌ای به من بدهند تا همان دختر خوب و عاقلی که از من انتظار داشتند، بشوم. من با این سن کم، زندگی در کنار یک پسر معتاد و مادرموادفروشش را تجربه کردم و این چیزی است که تا آخرعمر ازذهن من پاک نخواهد شد.امکان داشت اتفاقات بدتری برای من بیفتد. من خوب می‌فهمم که اینجا بودنم درست مثل عمر دوباره است.

حامی نوجوانان باشید
سرگرد سمانه مهربانی، رئیس اداره اجتماعی وفرهنگی پلیس آگاهی تهران دراین‌باره می‌گوید: دوران بلوغ و نوجوانی حساس‌ترین مرحله رشد فرزند شماست؛ دورانی که فرزند بی‌تجربه شما باید دست دردست شما آن را پشت سربگذارد .شما به‌عنوان والدین باید با مطالعه و ارتقای سطح دانش و آگاهی خود برای رویارویی با چالش‌های پیش‌رو آماده باشید. پیش از بزه‌دیدگی فرزند باید او را با ویژگی‌های دوران بلوغ و نوجوانی آشنا سازید. به فرزندتان بیاموزید احساسات و گرایش وی در این سن نسبت به جنس مخالف فقط تمرینی برای نقش‌های بزرگسالی است وهرگز نباید با جدی‌گرفتن این احساسات و تمایلات، آینده درخشان تحصیلی شغلی و عاطفی خود را با مشکل مواجه سازد.در صورت ناتوانی دربرقراری ارتباط صحیح با فرزند و احساس خطر نسبت به رفتارهای مشکل‌آفرین وی سریعا با یک مشاور متخصص درامور نوجوانان مشورت کنید.دوست فرزند خود باشید تا در صورت بروز هرگونه مشکل یا چالش در زندگی شما اولین کسی باشید که موردمشورت و درددل قرار می‌گیرد.درغیر این صورت فرزند شما به دوستان و همسالان خود روی می‌آورد که با راهکارهای ناپخته و اشتباه؛ فرزند شما را هرچه بیشتر در پرتگاه سقوط و چرخه باطل اشتباهات قرار می‌دهند.